நசிகேதன் வேண்டிய இரண்டாம் வரம்

20

முன்சொன்ன மாண்பு மகப்பலனாம் மாலையும்
இன்னொன்று தந்தால் இதுதாரும் - என்னிலையில்
பூமியிற் சென்றுநான் பேறுறச் சொல்லுவீர்
மீமிசை வேள்வி மணம்.

    நான் முன்பு சொன்ன அம்பரமெனும் மேன்மை, வேள்வியின் பலனாகக் கிடைக்கும் என்றார்கள். என்னுடைய இதே நிலையில் பூமிக்குச் சென்று, பின்னர் அந்த மேலுலக மேன்மையை அடைய, நான் செய்ய வேண்டிய வேள்வியின் விவரத்தைச் சொல்லுங்கள். இன்னொரு வரம் தருவதானால் இதையே தாருங்கள்.

---

மாண்பு: மேன்மை, இங்கே சொர்க்கத்தைக் குறிக்கிறது
மகப்பலன்: வேள்விப்பலன்
மாலை: வரம்
மீமிசை: மீ+மிசை, மேலுக்கும் மேல், இங்கே எமனுலகுக்கும் அப்பால் என்று பொருள்
மணம்: குணம் அல்லது சிறப்பு, இங்கே வேள்வியின் விவரத்தைக் குறிக்கிறது


    தெளியச் சொல்வதும் திருந்தச் செய்வதும் முக்கியம். சிறு வயதிலிருந்தே பழகியும் பழக்கியும் வளர்க்க வேண்டியவை. தெளிந்த சிந்தையிருப்பினும் அது தெளிவான சொல் அல்லது செயலில் வெளிப்படவில்லையெனில், பெரும் இக்கட்டில் சிக்கவைக்கும்.

எண்ண வெளிப்பாட்டின் சிறப்பு, குறிக்கோள்-தேவை-செயல்பாடு இவற்றைத் தெளிவாக எடுத்துச் சொல்வதே. 'effective communication builds a sense of purpose' என்பார்கள். பயன் தொட்ட, ஒரு குறிக்கோளையொட்டிய பேச்சு, எதிர்பார்த்த விளைவுகளைக் கொடுக்கும்.

"சார், தாம்பரத்துக்கு எப்படிங்க வழி?" | "இப்படியே நேராப் போங்க"
"அம்மா, என்னோட ஸ்கூல் புத்தகம் காணோம்.." | "டிவி கிட்டே பாத்தனே?"
"டாக்டர், எனக்கு ஏன் இப்படி அடிக்கடி தலை சுத்துது?" | "எல்லாம் சரியாயிடும்"
"சேல்ஸ் ரிபோர்ட் ரெடியாயிடுச்சா? | லஞ்சுக்குப் போயிருக்காங்க மேடம்"
"ஏம்மா, இந்தக் கல்யாணத்துல உனக்கு சம்மதம் தானே?" | "உங்க இஷ்டம்பா"

மேற்கண்டது 'directional communication', இருதரப்பிலும் மேம்போக்கான வெளிப்பாடு. மேற்கண்ட உரையாடலில் நட்பும் உதவியும் தொனித்ததா? இல்லையென்று சொல்ல முடியாது. தெளிவானத் தகவல் பரிமாறப்பட்டதா? இதனால் யாருக்கு என்ன பலன் கிடைத்தது? சமீபச் சுற்றுப்பயணத்தில் அமெரிக்க அதிபர் ஒபாமா பிரிடிஷ் இளவரசுக்கு ஒரு பரிசளித்தார்: இருபத்தைந்து டிவிடி அடங்கிய அமெரிக்கத் திரைப்படத் தொகுப்பு. ஒரு சிறு சிக்கல்: அமெரிக்கச் சீர்மையில் வடிவாக்கப்பட்ட டிவிடி இங்கிலாந்தில் இயங்கவில்லை. 'நானென்ன ராகெட்டா கேட்டேன்? வெறும் டிவிடி! இதைக்கூடச் சரியாகப் புரிந்து கொள்ள முடியாதா?' என்று தன் செயலாளரிடம் எரிந்து விழுந்தாரம். ஒபாமாவுக்கு அவமானம்; அமெரிக்க மக்களுக்கு அவமானம்; இதில் உண்மையான இழப்பு, அந்த டிவிடி அமைத்துக் கொடுத்தவருக்கு வேலை பறிபோனதே. 'எனக்குத் தான் அறிவில்லை; உனக்கு எங்கே போச்சு அறிவு?' என்று அடிக்கடி சொல்கிறோம், கேட்கிறோம். இது முட்டாள்தனமான வாதம் என்பது சற்றுச் சிந்தித்தாலே புரியும். எனக்கு மிக நெருங்கியவர்களிடம், "இது கூடத் தெரியாதா?" என்று பல முறை கேட்டிருக்கிறேன்; பிறகு என் கேள்வியின் முட்டாள்தனத்தில் நொந்திருக்கிறேன். மேற்சொன்ன உதாரணங்கள் சாதாரண பாதிப்பை உருவாக்க வல்லவை; தீவிர பாதிப்புகளை உண்டாக்கும் வெளிப்பாடுகளில் கூட மேம்போக்கையே அதிகம் காண்கிறோம். பதினெட்டு வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள், அதிகம் மேம்போக்கான வெளிப்பாட்டு முறையையே பயன்படுத்துவதாகக் கணக்கிட்டிருக்கிறார்கள். இந்தப் புள்ளிவிவரம் திடுக்கிட வைக்கிறது. தன் முயற்சியினாலான தனி வாழ்க்கை, பதினெட்டு வயதுக்குப் பிறகே தொடங்குகிறது. நம் வாழ்வின் மனக்கசப்புகளுக்கு, நம்முடையத் தெளிவற்ற, மேம்போக்கான சொல்லும் செயலுமே காரணங்களோ?

மாறாக, 'precise communication' என்பது, தெளிந்து சொல்லுதல். 'இதனை இதனால் இவ்வண்ணம் இந்நேரம் இதுவாக' முடிக்க, விவரத்தோடு ஐயமறச் சொல்லுதல். ஐயம் இருந்தால் தானே சந்தேகம், ஏமாற்றம், எரிச்சல் எல்லாம்? 'course correction' என்பது இன்னொரு கலை. முதலில் சொன்னது எதிர்பார்த்த பலனைத் தராவிட்டால் அதையறிந்துத் தவறைத் திருத்தும் கலை. திருத்துவதை உடனே செய்ய வேண்டும். அல்லது மறுவாய்ப்பு கிடைக்காமலே போய்விடலாம். தெளிந்து சொல்லவேண்டும்; அப்படியும் திருத்தம் தேவையானால் உடனே திருந்தவோ திருத்தவோ வேண்டும்.

தெளிந்து சொல்லாமல், சொன்னதோ செய்ததோ தவறாக முடிந்தால் அதையும் திருத்தாமல், சொன்னதை வீம்புக்காகப் பிடித்துக்கொண்டு 'முயலுக்கு மூன்று கால்' என்று சாதிப்போரை நாம் தினமும் வீட்டிலும் வெளியிலும் சந்திக்கிறோம். பல நேரம் நாமே அவ்வாறு நடந்து கொள்கிறோம். தெளிந்த சொற்செயல் பழகியும், நேரத்தோடு திருந்தவோ திருத்தவோ தவறியதே நம் வாழ்வின் பல தோல்விகளுக்குக் காரணம். 'சொல்வது தெளிந்து சொல்' என்று பாரதி சொன்னது நமக்காகவே. நாமெல்லாம் கிணற்றுத்தவளையாக வாழ்ந்த போதே இந்த நிலையென்றால், பரந்த உலகக் கலாசாரக்குழம்பில் வளர்ந்து ஆளாகப் போகும் தலைமுறைகள் தெளிந்த வெளிப்பாட்டைப் பழக வேண்டிய அவசியத்தை வலியுறுத்த வார்த்தைகள் போதாது.

    நசிகேதன் யோசித்தான். தான் கேட்ட முதல் வரத்தை எமன் வழங்கியதில் தவறில்லை. தான் கேட்ட விதத்திலே பிழை என்று தன்னைத் தானே திருத்திக் கொள்ளும் பக்குவம் அவனிடம் இருந்தது. இரண்டாவது வரத்தில் அவ்வாறு குழப்பம் வரக்கூடாது என்று தீர்மானித்தான். முதலில் சொர்க்கம் பற்றிச் சொல்லி, அந்த சொர்க்கத்தை அடையும் வழியான வேள்வியைப் பற்றியும் சொல்லி, அதன் பிறகு, 'இனி நான் அந்த வேள்வியைச் செய்து சொர்க்கத்தை அடைய வேண்டி அதற்கான விவரங்களைச் சொல்' என்று தன் குறிக்கோள், தேவை இரண்டையும் பிட்டு வைத்தான்.

இனி முதல் வரத்தின் திருத்தம். 'திருப்பி அனுப்புவதைப் பற்றித் தெளிவாகக் கேட்க மறந்தேன். முதல் வரத்தைத் திருத்த அனுமதியுங்கள்' என்று கேட்டால் அதுவே வரமாகிவிடுமே? வந்திருப்பது எமனுலகம். இதற்கு அப்பாலிருக்கும் பிறவிப்பிணி இல்லாத அம்பரத்தை அடைய, வேள்வி செய்ய வேண்டும் என்கிறார்கள். பிறவிப்பிணி துறக்க வேள்வி செய்வதென்றால் எங்கே செய்ய வேண்டும்? பிறவிப்பிணி இருக்குமிடத்தில் தானே? பூமிக்குச் சென்றால் வேள்வி செய்யலாம். வேள்வியைப் பற்றிய வரத்தோடு முதல் வரத்தையும் திருத்திவிடத் தீர்மானித்து, "இதே நிலையில் பூமிக்குச் சென்று" என்பதையும் சேர்த்துக் கேட்டான்.

பிறவிப்பிணியற்ற நிலை வேண்டும் என்று நேராகக் கேட்டிருக்கலாமே? சாப்பாட்டைக் கேளாது, சமையல் கலையை வரமாகக் கேட்பானேன்?

தன்னறிவைப் பொதுவாக்குவது உயர்ந்த சான்றோர் குணம். நசிகேதன் வேள்வி விவரம் கேட்டது தனக்காக மட்டுமல்ல, தன் தந்தைக்காக மட்டுமல்ல; தன்னைப் போல் பூமியில் வாடும் எண்ணற்ற மனிதர்களுக்கும் இந்த அறிவு பரவட்டும் என்ற எண்ணத்தோடு விவரங்களைக் கேட்டான். தன்னைப் பார்த்து மற்றோரும் வேள்வி முறைகளைப் பழகட்டும் என்ற எண்ணத்தோடு கேட்டான். இரந்திரமாக அழியாது, இந்த அறிவு நிரந்தரமாகப் பொதுவில் நிலைக்க வேண்டும் என்று நினைத்ததால் கேட்டான். ►