தன்னறிவுத் தேர்வு

72

தன்னறிவின் உண்மைகண்ட என்னருமை மாணவனே
உன்னறிவின் நுண்மைகாணும் என்கேள்வி - உன்னில்
பிறப்பவரும் பின்னர் இறப்பவரும் யாவர்?
சிறப்பாகச் சிந்தித்துச் சொல்.

   தன்னறிவைத் தெளிவாக அறிந்த என்னருமை மாணவனே! நீ பெற்ற அறிவின் நுட்பத்தைக் காண விழைகிறேன். (அதனால்) நன்கு சிந்தித்து என் கேள்விக்கேற்றச் சிறந்த பதிலைச் சொல். உனக்குள் பிறவி எடுப்பவரும் பிறகு இறந்து போகின்றவரும் யார்? எத்தனை பேர்? (என்றான் எமன்).

---

    கேட்ட கேள்விக்கேற்றச் சரியான பதிலைச் சொல்வது, அனைவரும் இளமையிலேயே வளர்த்துக் கொள்ளவேண்டிய கலை. fundamental communication skill.

கேட்ட கேள்விக்குப் பதில் சொல்வது என்பது சிலருக்கு மிகவும் கடினமான செயல். நடைமுறையில் கேட்கப்படும் சாதாரணக் கேள்விகள் கூட இவர்களுக்குப் பெரும் சங்கடத்தைத் தருகின்றன. இவருள் சிலரது பதில்களோ, கேள்வி கேட்டவரைப் படுத்துகின்றன!

"இன்னிக்கு என்ன சமையல்?"
"போன வாரம் மார்கெட் போனப்போ நாலு பாகற்காய் வாங்கி வந்தேன். அதுல ரெண்டை வறுவல் செஞ்சு போட்டாச்சு.. இன்னும் ரெண்டு இருந்துதா.. அதைவச்சு சாம்பார் பண்ணலாம்னு பாத்தா ஒண்ணு கொஞ்சம் அழுகிப் போனாப்புல.."

"கால்ல அடிபட்டிருச்சா? ரத்தம் வருதே?"
"உடம்பு ஊதிடுச்சா.. கொஞ்சம் ஓடலாம்னு பாத்து வீட்டைச் சுத்தி ரெண்டு ரவுண்டு ஓட நெனச்சேன். முனையில பாருங்க குப்பைத் தொட்டி இருக்குல்லா.."

தன் மகனுக்கு உடல் சுகமில்லை என்று சொல்லியிருந்தார் நண்பர். மறுநாள் பேசியபோது நலம் விசாரித்தேன். கேட்டது இதுதான்: "உங்க மகன் நலமா?". "அது வந்து.. போன வாரம் வீட்டுல சாப்பிட வேணாம்னு ஹோட்டல் போயிருந்தமா.." என்று தொடங்கி தன் மகனுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கும் என்று ஒரு சொற்பொழிவு நடத்தினாரே தவிர, கேட்ட கேள்விக்கு பதிலே சொல்லவில்லை. ஏன் கேட்டோம் என்றாகி விட்டது.

பதில் சொல்கிறார்களோ இல்லையோ, கேள்வியை கேள்வியால் அடிப்பவர்கள் இன்னும் சிலர்.

"என்னங்க, நல்லா இருக்கீங்களா?"
"பாத்தா தெரியலையா?"

"நீ என்னை உண்மையிலே காதலிக்கிறியா?"
"உன்கூட பழகுறதுல இருந்தே தெரிய வேணாமா?"

ஒரு கேள்வி கேட்டால், என்ன பதில் கிடைக்கிறது என்பதை அடுத்த முறை கவனித்துப் பாருங்கள்.

சுற்றி வளைத்துப் பதில் சொன்னால், ஆசிரிய நண்பர் அரசனுக்குக் கோபம் வந்துவிடும். "ஏன்யா.. இன்னிக்கு என்ன கிழமைன்னு கேட்டா நேத்து சனிக்கிழமைன்னு சொல்றியே?" என்பார். கையில் கிடைத்ததை நம் மேல் எறிவார். "கேள்விக்கு பதில் சொல்லிட்டு ஊர் கதையை சொல்லு.. கேக்கறவனுக்கு மரியாதை வேணாம்.. அட, கேள்விக்கு ஒரு மரியாதை வேணாமா?" என்று கோபிப்பார்.

அரசன் என்றில்லை. பொதுவாக ஆசிரியர்களிடம் இந்தக் 'கெட்டப் பழக்கம்' காணப்படுகிறது. பதிலுக்கு ஏற்றவாறு கேள்வியை மாற்றிக் கொள்ளத் தெரிவதில்லை இவர்களுக்கு. என்ன செய்வது?

    எமனும் ஆசிரியன் தானே?

எமன் நசிகேதனிடம், 'சிறப்பான பதிலைச் சொல்' என்றானே, ஏன்?

தன் மாணவனின் அறிவைச் சரியான முறையில் சோதிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அடிப்படைக் காரணம்.

சிறப்பான பதில் என்றால் என்ன? ஏன் அப்படிக் கேட்டான்?

தன் மாணவன் சுற்றி வளைத்துப் பதில் சொல்லக்கூடாது என்ற எண்ணம் ஒரு புறம். தன் மாணவன் அவசரமாக ஏதாவது சொல்லிவிடக் கூடாதே என்ற எண்ணம் ஒரு புறம். தன் மாணவன் சிந்திக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம் ஒரு புறம். தான் எதிர்பார்த்த பதிலைத் தரவேண்டும் என்ற வேகம் ஒரு புறம்.

இவை எல்லாவற்றையும் விட இன்னொரு நுட்பம் இருக்கிறது. ஆசிரிய-மாணவ உறவிலே வெளிப்படும் நுட்பம்.

இயல்பிலே அறிவாளியான தன் மாணவன், கேட்ட கேள்விக்குச் சரியான விடையளிப்பான் என்பது எமனுக்குத் தெரியும். தன் மாணவனை மதிக்கும் எந்த ஆசிரியருக்கும் தெரியும்.

நல்ல மாணவரின் இலக்கணத்தை முதல் பகுதியில் பார்த்தோம். எமன் அதைத்தான் எதிர்பார்த்தான் இங்கே.

நல்ல மாணவர், தன் பதிலால் கேள்விக்கே சிறப்பைச் சேர்க்கிறார். 'ஆகா! எப்பேர்பட்ட கேள்வியைக் கேட்டோம்!' என்று ஒரு ஆசிரியர் தன்னைப் பற்றிப் பெருமை கொள்ளும் அளவுக்கு மாணவரின் பதில் அமைந்து விட்டால், அதுவே சிறப்பான பதில்.

எமனுக்குத் தன் மாணவன் மேல் அத்தனை நேசம், நம்பிக்கை! 'என் கேள்விக்கு அழகைச் சேர்க்கும் பதிலைச் சொல்லையா, சின்னய்யா!' என்று கேட்காமல் கேட்கிறான்.

'யார், யாரிடம் கற்கிறார்கள்' என்ற உணர்வு கடந்த நிலையடையும் ஆசிரிய-மாணவ உறவு இருக்கிறதே.. அதற்கு வடிவமும் இல்லை, விளக்கமும் இல்லை.

தவறாக எண்ணவில்லையெனில், பொறுமையுடன் இதுவரை எழுபது பாடல்கள் போல் தொடர்ந்து படித்து வந்த உங்களிடம் ஒன்று கேட்கலாமா?

நசிகேதன் சொன்ன பதில் என்னவாக இருக்கும்? ►