அறிவிலார் தம்பெருமை பேசுவார்

47

கிணற்றுள் கடற்குளியல் காணும் அறியார்
சுணக்கராய்த் தம்பெருமை சொல்வார் - கணமும்
குருடர்பின் போகும் குருடரைப் போலே
இருளில் இருப்பார் இவர்.

   அறிவற்றவர்கள், குறுகிய கிணற்றுக்குள்ளே முங்கிவிட்டு பெருங்கடலிலே மூழ்கிக் குளித்தது போலே வீண்பேச்சு பேசும் இயல்பினர்; விடாமல் குரைக்கும் நாயைப் போல இவர்கள் தம்பெருமை பேசுவர். குருடரை எந்நேரமும் பற்றித் தொடரும் குருடருக்கு இருளை விட்டு வெளிவர வாய்ப்பில்லாதது போலவே, அறிவுக்குருடர்களைத் தொடர்ந்து அறியாமை எனும் இருளிலே தடுமாறி வாழ்வர் அறிவற்றவர் (என்றான் எமன்).

---

சுணக்கர்: நாய் போன்றவர்

['..desire, greed, arrogance and ego.. the fire of ignorance destroys the world' - guru granth sahib ]

    தற்பெருமை பலவிதங்களில் வெளிப்படுகிறது.

    தன்னுடைய சாதனை மற்றும் பெருமைகளையே தொடர்ந்து பேசி, அடுத்தவரை எரிச்சல் படுத்தும் வகையை அறிவோம். நம்மில் பெரும்பாலானோர் இந்த வகையில் விழுந்து எழுந்தவர்கள் எனலாம். அனுபவங்களின் காரணமாக, வளரும் வயதில் முதலில் விழும் பழுது தற்பெருமை என்பார்கள். வளரும் வயதில் விழாது போனால் வாழ்நாள் முழுதும் தொடரும் பழுது என்றும் சொல்லப்படுகிறது.

   தன்னைப் பற்றிய பெருமைகளைப் பேசுவது மட்டும் தற்பெருமை அல்ல. தன் பெருமையைப் பற்றிப் பேசாமலே தற்பெருமைக்காரர் ஆகலாம். எப்படி?

   யார் எதைச் சொன்னாலும், அதற்கு எதிராக ஒன்று சொல்லித் தன்வயப்படுத்தும் பேச்சு ஒரு வகைத் தற்பெருமை ஆகும். இது சாதாரண பேச்சில் தொடங்கி மிகத் தீவிரமாகப் போகலாம். தன்னுடைய அறிவே மேன்மையானதென்று பல வகையிலும் தெரிவிக்கும் குணம்.

   பிறர் கருத்துக்களை மதிக்காத குணமுடையவர்கள் தற்பெருமைக்காரர் ஆவர். பிறர் என்ன சொல்கிறார்கள் என்பதைக் கேட்கவும் நேரம் இல்லை இவர்களுக்கு. அடுத்தவரைப் பேசவிடாமல் தம் கருத்துக்களைத் திணிப்பவர்கள். அல்லது, அடுத்தவர் என்ன சொல்ல வருகிறார் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளவும் முயலாமல், தம் கருத்தை அடுத்தவர் பேசிக்கொண்டிருக்கும் பொழுதே திணிப்பவர்கள். எப்பொழுதும் தன்னைப் பற்றிய கவனத்தில் இருப்பதாலும், அடுத்தவர் கவனத்தையும் தன்வசம் திருப்ப முயல்வதாலும், இவர்கள் தற்பெருமைக்காரர்கள்.

   பிறருடைய பெருமைகளைப் பாராட்டாமல், அலட்சியம் செய்வோர் அல்லது மிகையாகச் சிறுமைப்படுத்துவோர் இன்னொரு வகைத் தற்பெருமைக்காரர்கள். பரம்பரைப் பெருமை, குலகௌரவம் போன்ற போலிப் பெருமைகளைப் பேசிப் பேசி நேரத்தையும் நேசத்தையும் வீணடிப்பவர்கள். கணவன், மனைவி, பிள்ளை, நட்பு என்று யார் எதைச் சாதித்தாலும் தன் காலத்தில் நடந்தவற்றையே சொல்லி, மிகக் கேவலமான விதத்தில் பிறரின் வெற்றிகளை ஏளனம் செய்பவர்கள்.

   தான் செய்தவற்றை வாய்ப்பு கிடைக்கும் பொழுதெல்லாம் எடுத்துச்சொல்லி, அதற்குப் பலனோ நன்றியோ எதிர்பார்ப்பவர்களும் தற்பெருமைக்காரர்களே. பெற்ற பிள்ளையை வளர்த்த தந்தையும் தாயும், அதற்கான நன்றி எதிர்பார்த்ததால், இறந்தபின் அவர்களுக்குக் கிடைத்தத் தண்டனைகளைப் பற்றிய native american folk tale ஒன்று உண்டு.

   தற்பெருமை என்பது கரையான். புற்றுநோய்க் கிருமி. அரித்து அரித்து அழிவு ஏற்படுமே தவிர, குணமாவது மிக அரிது. எந்த விதத்தில், எந்த அளவில், எந்த முறையில் தற்பெருமை வெளிப்படும் என்பதைக் கணிப்பதும் அரிது. சுயநலம், பொறாமை, ஆத்திரம், கோபம், பொய், பேராசை என்று பல மனநோய்களுக்குத் தற்பெருமை - தன்னைப் பற்றிய அளவில்லாத உணர்வு, narcissism - காரணம் என்கிறார்கள். தற்பெருமை நிறைந்த மனங்களுக்குத் தாம் வியாதியில் வாடுவது புரிவதில்லை.

   குடும்பத்தில் (அல்லது வெளியிடங்களில்) நாள்தோறுமோ வாரத்தில் ஒரு முறையோ, உடன் பழகுவோருடன் 'சொல்லாலும் செயலாலும் மனம் புண்பட' நடந்ததைப் பற்றி வெளிப்படையாகப் பேசுவது பயன்தரும் என்கிறார்கள். சுயநல பழக்கங்கள் குறையும் என்கிறார்கள். மன்னிக்கும், மறக்கும் குணமும் வளரும் என்கிறார்கள்.

['கண்ணை மறைக்கும் பெருமைகளாலே தன்னை இழக்கும் வீரரைப் போலே' - கண்ணதாசன் ]

    "இன்பங்களைப் பெருக்குவதிலே கவனமாக இருப்பார்கள் என்றேன் அல்லவா? அறிவற்றோரை மேலும் அடையாளம் காட்டுவேன்" என்று எமன் தொடர்ந்தான். "தற்பெருமை பேசித் திரிபவர்களும் அறிவற்றவர்களே" என்றான்.

   "தம் பெருமையைப் பேசுவதில் என்ன தவறு?" என்றான் நசிகேதன்.

   "நாய் குரைக்கிறது. ஒரு முறை குரைத்தால் நாயைப் பாராட்டித் தட்டிக் கொடுக்கிறோம். இரண்டாவது முறை குரைத்தால், ஏனென்று பார்க்கிறோம். தொடர்ந்து குரைத்தால் நாராசமாக ஒலிக்கிறது. நாய்க்கு வெறி பிடித்துவிட்டது என்று நினைக்கிறோம். எதற்கு நாயுடன் பழகினோம் என்று வெறுத்து நாயை அடித்து விரட்டுகிறோம், அல்லது, நாய்க்குப் பயந்து நாம் ஓடுகிறோம்.

   தற்பெருமை பேசித் திரிவோர், குரைக்கும் வெறிநாய் போல் பிறருக்குத் தோற்றமளிக்கிறார்கள். குரைக்கும் நாய் தனக்கு வெறி பிடித்திருப்பதை அறிவதில்லை. தற்பெருமைக்காரர்களும் அவ்வாறே அறியாமல் நடக்கிறார்கள்.

   தற்பெருமை கொண்டவர்கள் தன்னால் முடியாதது எதுவுமில்லை என்று நினைப்பார்கள். தன்னை விட எதுவும் எவருமே உயர்வில்லை என்று கருதுவார்கள். தனக்குத் தெரியாதது எதுவுமே இல்லை என்று நினைப்பார்கள். தான் பாராதது, புரியாதது எதுவுமே இல்லை என்று நினைப்பார்கள். தன்னைச் சுற்றியே எல்லாம் நிகழவேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பார்கள். வீணர்கள்.

   கிணற்றுக்குள் முங்கிக் குளித்து விட்டு ஆழ்கடலில் மூழ்கி முத்துக்குளித்தது போல் வீணாகப் பேசுவார்கள். எந்தச் சொல்லையும் செயலையும் எண்ணத்தையும் தன்னையோ தன் பெருமையையோ சுற்றிவரச் செய்வார்கள்.

   இருளில் கிடந்தாலும் தன்னைச் சுற்றிய இருள் மிக இருண்டது என்று வீண் பெருமை கொள்ளும் பேதைகள்.

   கண்ணிழந்த குருடர்கள், பார்வை மிகுந்தோரை வழிகாட்டியாக ஏற்றுப் பின்பற்றினால், போகும் வழியறிவார்கள். அதைவிட்டு, இன்னொரு குருடரைப் பின்பற்றினால் அவர்களுக்குத் தாங்கள் போகவேண்டிய பாதை தெரிவதில்லை. தற்பெருமைக்காரர்களும் அப்படியே. தான், தன் மக்கள், தன் சுற்றம், தன் இனம் என்று தற்பெருமை வட்டத்துக்குள் சுழல்வதால், ஒருவரையொருவர் தொடர்ந்து, இவர்கள் அறியாமை இருளில் வீழ்ந்து விடிவேயில்லாமல் கிடக்கிறார்கள்" என்றான் எமன்.

   "அப்படியென்றால் இவர்களின் கதி?" என்றான் நசிகேதன்.

   "அறிவற்றவர்களை முழுதும் அடையாளம் காட்டிவிட்டு, அவர்களின் கதியைப் பற்றிச் சொல்கிறேன். கவனமாகக் கேள்" என்றான் எமன்.►